LEKSYKON lubelskiej piłki
Dariusz SAJDAK
Napastnik poszukiwany
***
W 1998 roku Alit Ożarów był drużyną czołówki III ligi. Drużyna przechodziła kolejny etap pozytywnej ewolucji, rozpoczętej na początku lat dziewięćdziesiątych. Mozolnie budowany zespół z nieopierzonego beniaminka stawał się silnym rutyniarzem. Ale kto wie jak potoczyłyby się losy drużyny, gdyby w przerwie sezonu 1996/97 nie sprowadzono do niego Dariusza Sajdaka.
Piłkarz ten był przed laty jednym z najlepiej zapowiadających się napastników w kraju. Stale klasyfikowany w rankingach utalentowanych juniorów, zaliczył kilka sezonów w I lidze. Grał między innymi w Stali Stalowa Wola, Stali Mielec (w obu przypadkach I liga) i Hetmanie Zamość (II liga):
- Wolę mieć jednego Sajdaka, który z 15 szans strzeli mi 8-10 goli, niż kilku gwiazdorów czy kandydatów na gwiazdy, którzy strzelą mi 9 goli lecz zmarnują 30 innych szans. Bo wówczas ucieknie mi kilkanaście bezcennych punktów i nie będę spał po nocach – powiedział mi kiedyś Wiesław Wieczerzak, trener Hetmana, który sprowadził Sajdaka do Zamościa na ratunek II ligi.
Wielu wnikliwych obserwatorów życia piłkarskiego twierdzi, że Sajdak nie został wielkim graczem, gdyż przypadkowo był bohaterem skandalu , który ujawnił dziennikarz Przeglądu Sportowego Tomasz Jagodziński. Otóż, na jeden z wojaży zagranicznych piłkarz ten wyjechał nielegalnie. Przekraczał kilka granic dysponując paszportem zawodnika Pogoni Szczecin. Sam zawodnik nie wiedział, że działacze zaniedbali spraw organizacyjnych i później próbowali się bronić dokonując oszustwa. Kiedy sprawa wyszła na jaw, najbardziej ucierpiał Dariusz Sajdak. Trenerzy nie chcieli powoływać go do reprezentacji, bo za każdym razem wspominano aferę. Sam zawodnik nigdy nie mówił, że karierę złamali mu: Janem Małkiewicz, ówczesny kierownik reprezentacji juniorów i Bogusław Hajdas, trener kadry. Po prostu grał tam, gdzie chciano aby grał.
Nie zdobył w futbolu pozycji do której był predystynowany. Był za to solidnym napastnikiem, o rzadkim współczynniku skuteczności pod bramką przeciwnika. Potrafił ustawić się, niespodziewanie strzelić, ale też rozprowadzić grę i celnie podać partnerowi. Zawsze zajmował miejsce w czołówce strzelców rozgrywek ligowych lub w swojej drużynie.
Do najważniejszych goli zalicza tego, którego zdobył w meczu decydującym o awansie Stali Stalowa Wola do I ligi w 1987 roku. W Stali grali wówczas między innymi: Cebrat, Mścisz, Adamus, Bzdyra, Drapiński, Jasina, Ożóg, Jaskulski, Rybak i Mulawka. Trenerem był Władysław Szaryński, partner Lubańskiego z najlepszych czasów Górnika Zabrze. Stal wygrała baraże z Górnikiem Knurów, przegrywając wyjazdowe spotkanie, ale pokonując rywala u siebie 2:0. Wynik tego najważniejszego meczu w ówczesnej historii klubu otworzył właśnie Dariusz Sajdak. Ogółem w historii występów w ekstraklasie Dariusz Sajdak strzelił dla klubu 17 goli i jest najlepszym na liście pierwszoligowych strzelców w barwach Stali.
W sezonie 1996/97 został królem strzelców III ligi, strzelając dla Alitu Ożarów 23 bramki. Wśród nich kilka decydowało o zwycięstwie w meczu, choćby w spotkaniach z: Tomasovią (2:1, 73 minuta ), Bucovią 2:0 (20, 70), oraz wielu innych. Również jako drugoligowiec Stali Stalowa Wola zdobywał gole decydujące o zwycięstwach – na przykład w pojedynku z Karpatami Krosno w 1992 roku (2:1, gol 88 minuta).
Na zakończenie kariery grał w czwartoligowej Granicy Lubycza Królewska na Zamojszczyźnie.
Gdyby policzyć wszystkie bramki pana Darka w I, II i III i IV lidze z pewnością uzbierałoby się ich ponad 150. A gdyby dołożyć te strzelane w innych spotkaniach: pucharowych, towarzyskich czy sparingowych, pewnie byłoby ich dwa razy tyle.
Dariusz Sajdak w Stali Staowa Wola. Siedzi pierwszy z prawej.
***
Dariusz SAJDAK (rodzony 25 sierpnia 1967 roku). Napastnik. Kluby: Stal Stalowa Wola (awans do I ligi), Stal Mielec, Hetman Zamość, Łada Biłgoraj, Alit Ożarów, Granica Lubycza Królewska. Król strzelców III ligi w sezonie 1996/97. Reprezentant Polski juniorów.
LEKSYKON lubelskiej piłki/hs
