W moim albumie zdjęciowym mam jeszcze trzy inne ujęcia z Panem Miarczyńskim, więc nie ma mowy o pomyłce ! Latem 1948 roku na Polanie Waksmundzkiej w Tatrach przeczekiwaliśmy deszcz w schronie turystycznym. Dołączyło do nas dwóch turystów, z których jednym był Zbigniew Miarczyński. W trakcie postoju nastąpiła grzecznościowa wymiana zdań, a potem zbliżenie - na tle wojennych opowieści.

 

Widocznie mówiono również o Krasnymstawie, ale tego nie pamiętam, bo miałem wówczas 8 lat, skoro to spowodowało, że dalszą część wycieczki odbyliśmy razem. Nocleg mieliśmy w Morskim Oku, w starym schronisku leżącym przy parkingu (na innym zdjęciu nasza grupa w tle schronisko i jego opiekun Pan Franciszek). I tu potrzebna jest korekta i uzupełnienie do opisu zdjęcia. Od lewej strony: - 1. Zbigniew Miarczyński, 2. Stanisława Zbyszewska - Kisielińska - moja matka, a teściowa Ludwika Benoit, 3. Maria Zbyszewska - Benoit - moja siostra przyrodnia, matka Mariusza Benoit, 4. Franciszek Kisieliński - mój ojciec, 5. Ludwik Benoit - mój szwagier, chłopiec na ramionach - to ja, Krzysztof Kisieliński.

 

Pomyłka w opisie polega na tym, że Mariusz Benoit urodził się dwa lata później, a zdjęcia ilustrują pierwszy urlop poślubny Państwa Benoit, spędzany w Zakopanem.

Dodam, że dramatycznie „ urozmaicony”. Jechaliśmy któregoś dnia kolejką na Gubałówkę, tą w której funkcjonariusze UB, zostali wystrzelani na górnej stacji, przez partyzantów (grupa Ognia)

 - W czasie okupacji moja rodzina i Stefan Gładkowski działali na terenie Krasnegostawu "na niwie kultury” . Moja matka Stanisława Zbyszewska - Kisielińska była aktorką, po wojnie również reżyserem teatralnym . Zajęła się organizowaniem amatorskiego ruchu teatralnego w trudnych czasach wojny, właśnie w Krasnymstawie. Pomagał jej w tym mój ojciec Franciszek oraz Stefan Gładkowski, fantastycznie uzdolniony plastycznie - twórca plakatów, scenografii. Moja siostra Maria, wówczas 18 - letnia panna stawiała tam pierwsze kroki sceniczne. Poznała tam swojego pierwszego partnera Zdzisława /?/ Zasadę. Został zastrzelony na rynku krasnostawskim przez pijanych sołdatów (tak sobie - bez powodu).   Po wojnie ukończyła aktorskie studia w Krakowie, w Studio     - Moja rodzina po zakończeniu wojny wyniosła się do Krakowa, pod Kopiec Kościuszki – powiedział Krzysztof Kisieliński. - Do mieszkania Stefana Kisielińskiego, reprezentacyjnego bramkarza. Po paru latach przygarnął nas do siebie w Katowicach, ale już tylko na pół roku. Kiedy miałem kilkanaście lat odwiedziliśmy Stefana Gładkowskiego w Krasnymstawie, gdzie dożył swoich dni. Ja byłem wówczas na etapie poszukiwania sportowej dyscypliny i właśnie zaczynałem stawiać pierwsze kroki w Gwardii Wrocław. Ot – mieszkałem kilka kroków koło stadionu.   Z wielką wiarą w moje plany Stefan Gładkowski obdarował mnie swoimi prawdziwymi, korkami ! Uznał, że jemu już nie posłużą, a w tamtych czasach o wszystko było niesamowicie trudno. Później okazało się, że miał wielkie stopy i ja po paru treningach powiesiłem te buty na kołku, bo pożytek z nich był żaden.